Syrop: 150 ml. 1 ml syropu zawiera 100 mg inozyny pranobeksu.
Dawkowanie: Do dawkowania należy używać miarki dołączonej do opakowania leku. Leczenie zwykle trwa od 5 do 14 dni. Po ustąpieniu objawów podawanie leku należy kontynuować jeszcze przez 1 do 2 dni.
Dzieci w wieku powyżej 1 roku: zalecana dawka to 50 mg na kg masy ciała na dobę (0,5 ml syropu na kg masy ciała na dobę) w 3 lub 4 równych podzielonych dawkach podawanych w ciągu doby.
Dzieci o masie ciała 10 do 14 kg: 2,5 ml syropu 3 razy na dobę.
Dzieci o masie ciała 15 do 20 kg: 2,5 do 3,5 ml syropu 3 razy na dobę.
Dzieci o masie ciała 21 do 30 kg: 3,5 do 5 ml syropu 3 razy na dobę.
Dzieci o masie ciała 31 do 40 kg: 5 do 7,5 ml syropu 3 razy na dobę.
Dzieci o masie ciała 41 do 50 kg: 7,5 do 9 ml syropu 3 razy na dobę.
Nie należy stosować leku u dzieci w pierwszym roku życia.
Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat): zalecana dawka to 50 mg na kg masy ciała na dobę (0,5 ml syropu na kg masy ciała na dobę), zwykle 30 ml syropu na dobę, podawane w 3 lub 4 dawkach. Dawka maksymalna wynosi 40 ml syropu na dobę.
Podmiot odpowiedzialny: Gedeon Richter Polska Sp. z o.o.

Inozyny pranobeks - substancja czynna preparatu - przeczytaj

Właściwości inozyny pranobeksu: Inozyny pranobeks jest lekiem przeciwwirusowym i zwiększającym odporność organizmu.
Wskazania: Wspomagająco u osób o obniżonej odporności, w przypadku nawracających infekcji górnych dróg oddechowych.
Przeciwwskazania: Leku nie należy podawać pacjentom z uczuleniem (nadwrażliwością) na substancję czynną (inozyny pranobeks) lub na którykolwiek z pozostałych składników leku. Objawami uczulenia mogą być: wysypka skórna, świąd, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, gardła lub języka. Leku nie należy stosować, jeśli u pacjenta występuje aktualnie napad dny moczanowej lub badania wykazały zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi.
Ostrzeżenia i środki ostrożności: Jeżeli objawy nasilą się lub nie ustąpią po upływie 5 do 14 dni stosowania leku, należy skontaktować się z lekarzem. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy skontaktować się z lekarzem: jeśli u pacjenta w przeszłości występowały napady dny moczanowej lub zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi lub w moczu - lek może wywoływać przemijające zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi i w moczu; jeśli u pacjenta występowała w przeszłości kamica nerkowa; jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek - podczas stosowania leku należy regularnie badać krew i kontrolować czynność nerek. Jeśli leczenie jest długotrwałe (trwa 3 miesiące lub dłużej), lekarz zaleci regularne badania kontrolne krwi oraz czynności nerek i wątroby.
Stosowanie z innymi lekami: Szczególnie należy skonsultować z lekarzem stosowanie następujących leków: leki stosowane w leczeniu dny moczanowej (np. allopurynol); leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego, w tym leki moczopędne (np. furosemid, torasemid, kwas etakrynowy, hydrochlorotiazyd, chlortalidon, indapamid); leki hamujące czynność układu odpornościowego (leki immunosupresyjne - stosowane po przeszczepieniu narządów lub w atopowym zapaleniu skóry); azydotymidyna - lek stosowany w leczeniu pacjentów zakażonych wirusem HIV.
Stosowanie w ciąży i okresie karmienia piersią: Nie należy przyjmować inozyny pranobeksu w okresie ciąży i karmienia piersią. Lekarz oceni, czy korzyści ze stosowania leku przewyższają potencjalne ryzyko.
Możliwe działania niepożądane: Często mogą wystąpić następujące działania niepożądane: przemijające zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych lub stężenia azotu mocznikowego we krwi, ból głowy, zawroty głowy, zmęczenie lub złe samopoczucie, nudności z wymiotami lub bez, ból brzucha, wysypka skórna, świąd skóry, bóle stawów. Niezbyt często: senność lub trudności w zasypaniu (bezsenność), biegunka, zaparcia, zwiększona ilość wydalanego moczu (wielomocz), nerwowość.
W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.